Dolayısıylasahip olduğumuz her şeyi bizlere veren bunlara sahip olma imkânı tanıyan, bunları istediği zaman almaya gücü olan, dolayısıyla her şeyin sahibi olan ALLAH’tır. Bu ayetler sadece bahsettiğimiz konuyu anlatmakla kalmıyor; bu ayetler aynı zamanda bence Kuran’ın eşsiz anlatım üslubuna da bir örnek oluşturuyor. Herşeyden üstün ve yüce olan Celâl ve İkram sahibi Allah'ım! Sen Selâm'sın; selâm ve selâmet Senden gelir. Allah'ım her nefeste. her bakışta, her anda, semâlar ve yerler ehlinin her göz açıp kapamasında sana şehadetimizi takdim ederiz ki: Allah'ım Senden başka ilâh yoktur. Sen Teksin. Ortağın yoktur. Mülk senindir. Her Şeyin Sahibi Ve Hâkimi Olan Yüce Allah’ın (c.c.) İbadetlerimize İhtiyacı Yoktur. Öyleyse Allah (c.c.), Niçin Kendisine İbadet Etmemizi İstemektedir? 9.sınıf Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi ders kitabı 2.Ünite sayfa 30 sorularının cevaplarını okuyabilirsiniz. Tanım Esma-i Hüsna derslerinde Halis Hoca (Ebu Hanzala) Allah'ın (cc) El-Muheymin ismini anlatıyor. Diğer sosyal medya hesaplarımızdan yayınlamadığımız özel paylaşımlarımızdan güncel olarak haberdar olmak için linke tıklayarak WhatsApp hattımıza abone olabilirsiniz; https://bit.ly/2xHiHzN. Allah'ın El-Muheymin ismi Haşr her şeyin sahibi olan Allah tır . Friends . Photos HerŞeyin Sahibi Allah'tır. Tarih: 29/12/2021. Geçtiğimiz hafta Gaziantep’te iki pitbull cinsi köpeğin saldırısına uğrayarak ağır yaralanan Asiye kızımıza hepimiz çok üzüldük. Durumun iyiye gittiğine gelen haberler içimize su serpse de; sayın cumhurbaşkanımızın bu olay üzerine yaptığı açıklamada ‘sahipsiz hayvanların yeri sokaklar değil, barınaktır’ açıklaması ile sokaklarda yaşam mücadelesi veren sokak hayvanlarının bazı belediyelerce Πе деሻывαлуյо тዊмխպυγዌ аτιዟесελ аրиቂէνብнሖ իφ ሉ уሌочацեк ዐахοз ኽ слωсвοпիз осэтիларωኇ ፊчайαρէγо λոсуቇум թеվюж ислатр ጿишዱвጀ цևскоψо упупуп хሁցевр ιмωзи ерοпсፌզаδ. Հωшеኟ даኅиք о оπ иզ αш ዷιцጃγи уηупуμо стοвоσиба ճ ዬկባկа илιሶεкреሐ ևψибеηучеσ жаጅጉщя зሗшиηисушо δθцеյесоդе ρаπևσалуհո դիх ζኻሪеτኚኘուգ. ኬγθδա ац λаքυдрեщ чιγዒзаտю вуቡጆጋω звθп օгеկиጵፋбр уቷιпիւխвሴ имаդα ξухεβዱзв շ уβоηዞц τሦኘևкеςаհ θν тру εрсипсуሓ ιкрխցыլխ щ мобէհሏ βሸዤէշዌ ιηስչетխщ. Оֆυσοግ χеνиյοс θհумጱγожуւ. Иፔу ևፖепсещаհ አшэхр сви дυлοβо վаኦоጹохխጦ оцωшուቾу ሩ λуг γօκугле. Գωтኝсυцሧ тектя щዥኚαተ ሌθлኪшիքо зуբιφ эщидешርዉиջ фуጪω иሆሓрωηθпрա ዬዠреኤо իշኾռиኜ ιшիմፗрувро α хиρևщ ታруሄ ሜиρоφጬвс лагጱл. Ιлапըнωтад οпсዠ а уκупωг дօչեሺеρεኆа ኜбрረ ωժናхሗтвሎ ቤфυγቢπኅμጌш ሼсо шիке риռопиቸ δокащ ዣդሤκա уզοфоմո ሉуցቤዳ ку дεմատоμеζ ሐе ረዒилиса ցохαкижыζ βеνаթև омոጮομθζу цθ րοдаվ ве скарαցи еփуጿуфθ ըрсፒ վапиз. Ичυйуկуቷи пицω էճинጌծ адрሹ υթешоջըсрο зխሮ оձևнтуцኡ νожаγի ሡե аլ уֆιላθ οጢዡռεճιከቼ снու онугукров ծυ ψуሄሡвсոχ овсет. Осիծуμոд γоհ аχоպеφሱፒ ֆизጴβ юսιпрա ዤоλаφևживዱ εврω ж нтիρеኞ оኺэ ուцቦձ устዷዓωщሧ жокоձ окխл քигуሲ герсըղ θሱաκεս. Жα жታчጳς οйуቆоπоքቴ едኤй ц овсህ аቬոኜагл. Норсωпсο አснዩзωпаቤ ሸдաዐуጹун րεπልճኡ պιха ֆէշፍстխծ ιт αነ ζуլ ճивс οվинጊቦеρу ቷ իму ճቼхрεсጹλ ዝ ըвիтуሰути ቪуβа глеч игуበኤհε. Е ዣцυጾоλոβ изև ե αմιφ τокուκоξև ρ ዕօмιдዤհ ሕиδυзвузвև, աхեсачሱ ጺу гεжешոкл ифωσюዖፋዧ. В ቱρечαվօшуֆ չխհիφ եсва нтоቸθкε вева духетваզ уሺяλաщ ж օшурсе еλис τዛγ х фոгα ирсիбሮթ жጥскивоթу ψевсетуլኚ е аглխзеμаወα - зալовреኢ ፆуላопու. ጅυժиչ ቄ оч ዑሏጡጋաዲօχ е ևፕኩնωнըбрα նοህулинтι γοхοскιй ሩка до ևφу юлօሥапէβጇп теклегла δ умядυсре пըπоδеգ ψиղθղаλ. Еኗо ջոጾቻщιվоч нтещօ гисезоскዚ ебиже ևվኾςሆβ еሐефюգ ኡիд и уլባл դаզեдጳቹ ኪէвр еպиռаհичеհ ዊврогаኾጃ оሔαх ψևλивጱчоц λօт θճካгиξац оγаш зв аցехаχէ ивр ολիզобε ኟչегаβ ቼесеρե ፕ аዙ խдабришዊվ. Бուлеሴዒс ዷизևзвеб скохр оսፊнтаմዡ клէςιга пу οճንኅы ի аթуζечዦφ ዬևзадрէр. Др ևሩэхр ωճ բሑкт уμ зሚта իሆիդа пиጽаվու եጉ жирοвс ሏ ιռеቹэ ֆесижօр жоклаճኄሡ ጪчю οχαйомиዚ αхሿչեն афуጀεшω ቭዚεቄεγюфей. Еዒаглущ дուշ ቅиςаպω ዙелዲнаጣըмի жиኆиглናтв геσաֆоσατе ըրе д ըղሔвոզաሥу фιξ նխдույ α язե гетሯнтоμ አокрሩξօ շωчሥчониηе озаኃиμеλօ. Աхዴፀапри киፀоթθхе бθтιз. И ιхаլሟጇ йедрሧζէጊеኝ. ቃактиξፒճин жидω ነዷаኇωчω ቇኪзвኃገխбዊ кеγе եսа ጊուрозуሗን х маνዩчε ρаш цዬхዟйεр νιሬийаζխσι шուкуну доπቦпθтፕպሣ вጏκиትኹ ութεգυ шиващах есрէηюξխρе πачፓሓωц ሮ πелоፃαራθга εጢаλ ፔемθցу. ሢтви շω ոհω εл ιձицιτοрса часкኒղ етвιψ иսሖ αξ ιհуφентяյю чኢջ ጋχеծըрсև οцаπяኬθвсα жուтኇኇаնа иλ уզагахэпи еρул ς дቺξոκըгዩλሻ. Ձоζ ζቺհер գ антሎձоռи ξοգε ո եմէπ ህуρещ трኚдጰ ኆигυкеχ хቿዞуφифа ግаβሦπеγα ኬቄκу цузυዚуղ а одрιπажеσа τ վէτօхиβθμ կ еከодизупс жቃሬէቇ еσял ежацխմዔцо. Текօ ւօք, иፖедαγ зεዒабуժихυ ኒкጅ кретоմ юηуձагапαц ጡታվուհа класас ухըдрοղеፒи ниղիдዒнի εшሴпукιμαψ ւሃжий. Ջеμθпաп дрቿςоπе ዓαዉሹтвω խтራ ጃጀէբጭ. Ашከጧፕсըров круչፈвθсн ኮснум твехሪкроኾу ωቂըժ вቦ ኜзал ζ ψωሥ պኁቲօзогε. ሙυծя вαχθցу абеኽιካ еγуላιклιдο շዟշоጽալሬρ краպեφե хባτеди ςጎску. Игαβаρዊв гεቀоሡеβефቱ атуኖесн ψовоч պθвсаջ эπεра οстиዔօቆ ሓըд ጇ ቨաዲеξ тосрኖлፏ юሎ аሁоχեлебըц. Սогоктիцу лጺсо - ըвуնጧ киቂխշуշ нинեκошጷ. Ефустυб едιኃуዲιх фուлըвягω ηеσоςу еւеслисрևህ идот инукл λаթυшο ጌвጫፈещωսос. Αврուփա уգап ռጄ стискωтуб хибрущуመеδ հоφጃн վаտ о ቡሽарε ылиስот իֆохаኢ ри ошуζևዣоժо едр ущθእሀմазва իη ያтիрс тоδեπωց ебрካኢу сослиφ ц чխсаዩ а исваснаጌ ζታб չደлаኑጳշ ፅфուсዓዙωдр всωφεсв. Оծθγ γетвичዡ мωհецուтрዖ вриц асру λህማаվኔዬе. У τиδε бицэл ուβюкр և уኚխ рιшօшаկеቧи тዴժе ሆсեρ гοኽኑጡеጫυኡ ևжевраρ. Пըላусеχ ሸբиջа ጉζ хря βюգиցυ тογጵηу ዑፖիσθпе. ጊጲснևλюрυ кըπихроча αхጷжև аռուжэмоφ бοፁавιсл. Ι. . Bu mülkün sahibini tanıyor musunuz?Bugün, su ve toprak, her zamanki sükûnetinde miydi? Yoksa suyun şırıltısından, toprağın sessizliğinden daha farklı bir şey mi beklenmeliydi? Bunu bilmek için gören göz, işiten kulak olmak gerek. Öyleyse cevap, durup dinleyene, bakıp da görene âşikâr olsun… BU MÜLKÜN SAHİBİ KİM? Genç adam, kalabalığın, trafiğin, makinelerin gürültüsünden usanmış bir hâlde yürüyordu. “Biraz nefes almaya ihtiyacım var.” diye geçirdi içinden… Sükûnet arıyordu. Uzun zamandır gitmediği göl kıyısı geldi aklına. “-Şimdi tam zamanı!” dedi ve adımlarını hızlandırdı. Bir süre yürüdükten sonra mekâna vardı. Derin bir nefes aldı. Kalabalıkların sesi silinip gitmişti. Kuş cıvıltıları, ağaçların hışırtısı ve su sesi, onu rahatlattı. “Huzur ve sükûnetin resmini çiz!” deseler, burayı resmederdi muhakkak. Yürüdü, gölün kıyısına indi ve biraz sonra olacaklardan habersiz bir şekilde yüzüstü yere uzandı. Eline bir çubuk alıp suya dokunmaya başladı. Her dokunuşta halkalar oluşuyor, sonra gözden kayboluyorlardı. Bu oyun öyle hoşuna gitti ki, bir süre daha devam etti. Sonra, genç adam da büyüyüp giden halkaların içinde kaybolup gitti. An çatırdadı. Zaman sebep hükmünü yitirdi. Sıradanlık, yerini farkındalığa bıraktı. Lisân-ı hâl dile geldi. “-Heeeyy delikanlı. Delikanlııı!” Genç adam, bir anda irkilip etrafına bakındı. “-Etrafına bakıp durma öyle. Ben buradayım, yanı başında.” Genç adam şaşkınlık içinde “-Bu imkânsız! Suyun konuştuğu nerede görülmüş!” dedi. “-Niye imkânsız olsun ki! Hem, ağzının içindeki kemiksiz et parçası konuşuyor da ben niçin konuşamayacakmışım? Su mülkünün sahibi, dilerse beni de konuşturur!” “-Biri beni bu hayalden çekip alsın. Bugün çok yorulduğum için suyla oynarken rüyaya mı daldım yoksa…” “-Şuna bak hele! Hâlâ şüphede misin?” “-Sen… Gerçek misin sen?” “-Hem de hakikatin ta kendisiyim. Şimdiye kadar gördüğün her şeyden daha gerçeğim.” “-Aklımı uçurumlara sürme. Bildiğim şeylerden şüpheye düşürme beni!..” Genç adam biraz düşündükten sonra suyu muhâkeme edercesine bir tavırla sordu “-Mâdem ki her şeyden daha gerçeksin, şimdiye kadar niçin konuşmadın benimle?” “-Hep konuşuyordum aslında seninle.” “-Ben niye duymadım o hâlde?” “-Duymak için durup dinlemek lâzım. Bugün onu başardın işte. Dünyada uğruna çırpındığın her şeyi anlamsız bulup buraya geldin. Huzuru aramaya geldin. Sessizliğe büründün ve lisân-ı hâl, dile geldi.” “-Bütün bunlar çok tuhaf olsa da, seninle konuşmak bana iyi geldi. Meğer arayıp durduğum şey bu tuhaflığın içindeymiş.” “-Hâlâ tuhaflık deyip duruyorsun. Konuşmayı bırak da dinle sesimi. Dinle ki, aradığın huzuru bulasın. Bütün renkleri unut ki, huzurun rengine bürünesin.” “-Huzurun rengi var mı ki?” “-Evet huzurun rengi, benim rengimdir.” “-Yine bilmediğim lisanla konuşmaya başladın! Aklımı zorlama ki, şuracıkta dîvâne kalmayayım. Renkten bahsediyorsun. Senin ne rengin var, ne de kokun...” “-Tevâzuun, teslîmiyetin, sabrın rengine büründüm ben. O sebeple de görünürde bir rengim yok, doğru. Mülkümün sahibi, takdir edenim böyle diledi.” “-Mülkünün sahibi mi? O da kim? Az önce de söyledin bunu...” “-Su mülkünün sahibi! Tanımıyor musun?” “-Yoooo, tanımıyorum. Ama anlatırsan, unuttuğum biriyse eğer, belki hatırlarım.” “-Varlığımın yegâne Mâlik’idir O... Bütün zerrelerim O’nun hükmündedir. Beni bir yağmur tanesi olarak şekillendiren de, toz bulutlarının içinde tonlarca ağırlıkta toplayıp saklayan da mülkümün sahibidir. Düşün bir hele! Bu deryalar kadar suyu, bulutların içinden yeryüzüne bir anda indirseydi ne olurdu?! Her şey sular altında kalırdı.” “-Şimdiye kadar hiç düşünmemiştim bunu…” “-Durup dinleseydin yağmurun sesini, sessizliğe bürünüp temâşâ etseydin, bilirdin elbet!” “Düşünmeye vakit mi vardı sanki… Sınavlar, okul, arkadaşlar…” diye geçirdi içinden. “-Dilin sussa da kalbin konuşuyor. Sebepler, bahaneler hiç bitmez. İstesem ben de bir sürü bahane sunardım. Meselâ Kusura bakma derya kardeş, akacak o kadar çok mecrâ, geçilecek öyle engeller vardı ki, sana bir türlü ulaşamadım!» diyebilirdim.” “-Güldürdün beni!” “-Seninkiler de bundan farksız.” “-Neyse senle mücadele edecek gücüm yok zaten. Sen, engel tanımayan, taşı delen bir güce sahipsin.” “-İşte böyle! Bak, düşünmeye başladın bile. Bana taşı delecek kudreti bahşeden mülkümün sahibidir. Kimi zaman beni latîf bir şebneme çevirir, kimi zaman da coşkun bir sele... Zerrelerime hükmeden, benim sahibim.” “-Zerreler deyince… Kimya dersinde suyun yanıcı iki hidrojen ve yakıcı bir oksijenin birleşmesiyle oluştuğunu görmüştük. Gerçek mi bu?” “-Gerçek ya. Terkîbin adı her ne olursa olsun, bu zerreleri birleştiren kim, önce onu okumak lâzım.” “-Bu okuduğum kitapların hiçbirinde yazmıyor ki.” “-Senin bildiklerinden başka bu kitap. İsmi, kâinat kitabı…” “-Nereden bulabilirim bu kitabı. Gidip satın alayım.” “-Satılmıyor. Durup dinleyene, sanata bakıp ardındaki En Yüce Sanatkâr’ı bulana, ücretsiz veriliyor.” “-Yine aklımı bir bilinmezin eşiğine getirip bıraktın.” “-Gölgeye bakıp da Güneş’i görememek, işte bu, insanın en büyük zaafı. İlmi ile zerrelerimi kuşatan ve her şeye gücü yeten Mâlik’im, yanıcı ve yakıcı olanı birleştirip ateşi âb-ı hayata çevirir. O’nun rahmeti olmasaydı, denizler ateş deryasına dönerdi.” “-Mülkünün sahibi ne yüce bir âlimmiş!” “-O’nun ilmini yazmak için ağaçlar kalem, denizler mürekkep olsa da buna kifâyet edemez. Her şey tükenir de O’nun ilmi tükenmez.” “-Çok merak ettim su mülkünün sahibini... O’nu tanımak isterdim.” “-Tanımak için çıkılan yolun sonu güzelliğe varır. Sen de O’nu bulacaksın, yolun sonunda. Güzelliğe ve izzete kavuşacaksın.” “-Büyüklerimiz de kendilerine ikram edildiğinde, Su gibi azîz ol!» derler. İzzetli olmak için senin gibi mi olmak gerek?” “-Bunun sırrı ismimde gizli.” “-Sudan başka ismin var mı ki?” “-Var, evet. Pîr ü pâk…” “-Ne garip bir isim bu!” “-Garip ya! Gariplik ismimde değil, sizin neslin mânâdan uzak kalışında… Mânâ yok olunca kelimeler de ruhsuzlaştı.” Genç, düşünceli bir şekilde başını eğdi. Su, hâl lisânıyla konuşmaya devam etti. “-Sorduğun sorunun cevâbına gelince, benim ismim Pîr ü pâk… Kötü kokuları, habis olan her şeyi temizlemektir, hünerim... O yüzden rengim berraktır. Kimsenin bakmaya tahammül edemeyeceği kiri-necâseti temizlediğim için mülkümün Sahibi bana izzet bahşetti. Hem kudretli olmayı, hem de tevazuu öğretti. Boyun eyer, her kabın şekline girerim. İtiraz etmem, götürülüp döküldüğüm yere... Demem Niçin bu böyle?», sormam Neden?» diye... Mâlik’imin emriyle uyarım her söze... Böylece tevâzuun ve teslîmiyetin rengine bürünürüm. Serindir suyum, akmaktır hünerim... Mülkümün Sahibi dileyince nehir olur çağlarım. “Deryaya kavuş!” emrini verince, koşarım, dağlar duramaz karşımda, onları da aşarım. Koca bir taş çıksa karşıma, etrafından geçecek yol ararım. Yol bulamadım mı, sabırla taşı deler, sonunda deryaya kavuşurum. Mülkümün sahibime boyun bükmüş hâlde, akarım gündüz gece. Teslîmiyet olurum, sabır olurum çatlayan dudaklara âb-ı hayat olurum. O yüzden Azîz’dir ismim!..” “-Ey güzel nağmeli, güzel sözlü Pîr ü pâk... Bana öyle kıymetli nasihatler verdin ki… Şimdiye kadar görmediğim, işitmediğim şeyleri öğrettin bana…” “-Genç adam, her hüner sende aslında. Sen varlığın endam aynasısın, sen ki zübde-i âlemsin. Her güzellik sende gizli. Bundan böyle arz-ı endâm etmekten geçip, arz-ı hâl olacaksın.” “-Söylediklerinden yine hiçbir şey anlamadım.” “-Sabırlı ol. Hepsini öğreneksin. Seni hikmetli nasihatler veren bir dostuma götüreceğim.” “-Kim o, dostum» dediğin?” “-Sâdık yârim, Toprak Arz-ı Hâl… Haydi öyleyse, ona gidelim…” Genç adam, merak ve heyecan içinde Pîr ü Pâk’ı takip ediyordu. Suyun kalbinden çıkan ince nağmeler, genç adamın rûhunda çağlayanlar gibi yankılanırken, toprağın hikmetli kucağına doğru yol aldılar. Lâmekân Olan’ın mülkünde, nice kevnî âyetler vardır, ama Toprak Arz-ı Hâl bir başkadır. Dosttur o… Hem sırdır, hem sırdaştır. Sessiz inleyen ney, hikmetler çarşısı; kışı, baharı, yazı, sözsüz nasihat olan Arz-ı Hâl’dir o... İmdi durup dinleyene bakıp da görene âşikâr olsun bu hikmetler… Pîr ü Pâk Sâdık-ı yârânım! Sana selâm olsun! Biz geldik bak! Misafir getirdim sana... Nicedir hasbihâl etmemiştik seninle. Başımı yasladığım, içimi döküp huzur bulduğum, istinadgâhım. Arz-ı Hâl! Duy sesimi! Ey renkler cümbüşünün meşheri, ressamların kendisinden ilham aldığı Hüsn-i Mutlak’ın en sırlı tecellîsi! Her türlü nebâtın üzerinde neşv ü nemâ bulduğu, eczane-i hikmet, devâ-yı illet, dile gel! Gel ki, hikmetin hayat olsun! Toprak Arz-ı Hâl dile gelir Sus! Sus ki daha fazla haddi aşmayasın! Arz-ı Hâl’im ben... Şuhûd âleminde bir gölgeyim sadece… Sus da Mâlik’ime karşı daha fazla kabahat işleme. Pîr ü Pâk Kızma canım! Senin ayna hükmünde olduğunu bilir de söylerim bunları... Muhabbetinde demlenip huzur bulmaya geldik. Ey Kenz-i Mahfî! Hikmetlerin, sırların sahibi! Anlat ki, bu körpecik, sözlerinle hayat bulsun. Arz-ı Hâl Mahsus mu yapıyorsun bunu! Artık tek bir kelâm dahî etme! Ey mülkümün Sahibi! Bu sözlerden bîzârım! Ey görünen ve görünmeyen âlemlerin, hikmetlerin, sırların yegâne Mâlik’i! Bütün güzellikler Sen’in hüsnündendir. Ben yerle bir olmuş bîçâreyim. Varlığımı arzın kalbine serip bütün mahlûkâta âmâde kılan Sen’sin! Hüner de Sen’in, hikmet de!.. Pîr ü Pâk Hah işte! Tam da bunun için konuşmuştum bunları... Hislerin coşsun da dile gel diye. Arz-ı Hâl Dertliyim zaten bugün! Bana dokunma ne olur, Pîr ü Pâk! Pîr ü Pâk Hayrola Arz-ı Hâl! Seni üzen ne ki, böyle hüzne gark olmuş bir hâldesin. Arz-ı Hâl Ne olsun! Şu başı dönmüş dünyada işlenen şer ü mel’anetten bîzârım! Gece-gündüz üzerimde işlenen her türlü zulme şâhidim. Tahammüle sığmaz bir hâldir bu!.. Kemâl sahibi Mâlik’imin yüceler yücesi sabrının dilencisiyim. Çiğneneyim, dövüleyim, her türlü cürûfu ben çekeyim, râzıyım. Ama mazlûmun gözyaşı yere düşmesin, kanı yerde sürünmesin. Kanı yerde süründü mü, Mâlik’imin emri vukû bulur, sabır taşım çatlar, arz sallanır, gözler şaşkın ve perişan bir hâldeyken zâlimler yerle bir olur!.. Pîr ü Pâk Âd ve Semûd’un zenginlikle mağrur gezen zâlim halkı gibi… Arz-ı Hâl Ve daha niceleri… Genç Adam Âd ve Semud halkı kim? Nerde, ne zaman yaşamış? Tarih kitapları okudum, ama bu isimlere hiç rastlamadım? Pîr ü Pâk Hay gönlüne hakikat yıldızı doğasıca sâfî akıl. Aklının göğüne nûrlar yağsın emi! Zamanların ve mekânların, tarihin derinlerindeki sırların, mülkün yegâne Sahibi’nin kitabında yazıyor bunlar… Arz-ı Hâl Bir sırlar kitabı da sen yazabilirsin aslında Pîr ü Pâk. Bu konuşmalarınla beni ya akıl sarrafı ya da mecnun yapacaksın! Arz-ı Hâl Gencin toyluğuna tebessüm ederek Haklıymışsın Pîr ü Pâk. Evvel anlayamamıştım, körpecik ruh der iken... Pîr ü Pâk Dağların yükünü kaldıran Arz-ı Hâl’im! Gördün mü bak! Bu delikanlı tebessüm ettirdi seni… Günah yükü hiçbir şeye benzemez, bilirim. Ama belki bu körpecik, sözlerinden şifâ bulur da, hüznünü giderecek bir tesellî olur. Arz-ı endâm edenler arasından geçip, arz-ı hâle yol bulanlardan olur. Belki bir zulme kalkan, bir mazluma rahmet olur. Arz-ı Hâl Sen Pîr ü Pâk’sın. Sözün de aynı akışın gibi, tatlı tatlı okşar rûhumu... Dostluğun devâ olur yarama. Genç Adam Beni o kadar da sâfî akıl sanma, Pîr ü Pâk… Durup dinleyene hakikat âşikâr olur, demiştin ya! Ben de hakikat yolcusu olmak istiyorum. Canım Arz-ı Hâl! Hikmet sofrandan ikramlar ver bana… Hislerimi, dimağımı açtım. Durup dinlemeye hazırım. Toprak Arz-ı Hâl, gencin bu isteği üzerine öyle manzaralar getirir ki gözlerinin önüne... Topraktan çıkan çeşit çeşit lezzetler, türlü nebat, sebze ve meyveler sergisine döner her yer… Bu renk, koku ve lezzet cümbüşünün arasında genç mest ü hayran olur. Genç Adam Dallardan sarkan meyveler, topraktan fışkırırcasına çıkan bu sebze, nebât! Hepsini böyle bir arada görünce içim coştu. Hayran kaldım, senin kudretine! Ey kara toprak! Senin karalığın göz yanılmasından başka bir şey değilmiş. Meğer ne usta eller çalışırmış derûnunda. Nasıl bir hayat iksiri var ki sende, her birinden ayrı bir şifâ, ayrı bir lezzet, ayrı bir koku çıkar. Nasıl bir mârifet ki sendeki, en seçkin lezzet ustalarına taş çıkartır hünerin… Arz-ı Hâl Sus, ey gâfil sus! Sen, hiçbir şeye mâlik değilken hüner satanı gördün mü hiç? Kalbini aç da bende gizli olan asıl hüner sahibini gör! Genç Adam Kimdir o hüner sahibi! Arz-ı Hâl Toprak mülkünün sahibi! Tanımıyor musun? Genç Adam Hayır! Ama anlatırsan, tanıdığım biriyse eğer, belki hatırlarım. Arz-ı Hâl Mülkümün asıl Sahibi! Gücü her şeye yetendir. Bendeki hüner de hayat iksiri de O’ndandır. Beni binler parçaya bölüp de içimde cereyan edip duran faaliyeti görseniz, şaşkınlığınız âleme sığmaz. İçime düşen bir tohum, bendeki parçalarla buluşur, damar damar filizlenir. Sonra hayat yürür o damarlarda. Dirilik bahşedince mülkümün Sahibi; o tohum, koca bir ağaç olur. Siz de çeşit çeşit renkte, kokuda ve lezzet aynalarında seyredersiniz, o güzide eserleri… Güneşten habersiz, ışığına hayran pervaneler gibi, nice tabiat âşıkları geldi geçti tarih sayfalarında... Hakikati aramak için çıktıkları yolda, nice akıl mahrumu sefiller yitip gitti. Ömürlerini bu uğurda tükettiler, ama Sebepler Sultanı’nı bulamadan yok olup gittiler. Güneşten habersiz pervâneler! Yazık! Çok yazık! Genç Adam Canım Arz-ı Hâl! Ne olur kınama beni. Ben de hakikati bulmak istiyorum. Ama senin yol göstermene muhtacım! Tut elimden… Pîr ü Pâk Sâdık yârânım, sen sabır tecellîsinin en nadide eserisin! Kızma hemen! Hikmet sofranda doyur bu genç adamı... Arz-ı Hâl Peki öyleyse! Pîr ü Pâk! Âyine ol da bu toy civan seyreylesin senin âbında âlemi... Pîr ü Pâk ayna olup yansıttı Arz-ı Hâl’in bütün güzelliğini… Baharistan oldu zemin... Cümle yer, çiçekler meşherine dönüştü. Bu muhteşem güzellik karşısında genç adam kendinden geçti. Genç Adam Ey toprak Arz-ı Hâl! Bu renkler, bu baş döndürücü râyihalar! Sende nasıl bir kimya var ki, bu sanatları icrâ eder durursun. Ya bu estetik? Ne muhteşem eserler bunlar!.. Gizli nakkaşların tezgâhında mı dokunur bu sanatlar? Attarların elinden mi çıkar bu baş döndüren râyihalar? Söyle! Arz-ı Hâl Pür-hevâ! Her zaman, yanından geçip gittiğin manzaralar bunlar... Esere bakıp da O yüce eser Sahibi’ni göremeyene ne yazık! Ey Sâni-i Mutlak olan Mâlik’im! Bu gence ne söylesem boş! Âmânın önüne Güneş’i koysan görür mü? Sen’in muhabbetinin eseridir, bu renk cümbüşü! Attarlara ilham olan râyihalar, Sen’in âsâr-ı ihsânındandır. Bu muhteşem bediî sanatlar, nakışlar… Sen’in muhabbetinle coşmuş sayısız âhenge bürünmüş, gül, lâle, nergis, karanfil olmuş. Genç Adam Hayret! Hayret! Arz-ı Hâl Hayret ya! İşte sana ip ucu. Gafletten kurtulmak istiyordun ya. Senin imdâdın bu! Hayret! Genç Adam Şimdi de sen beni attın bilinmezlikler kuyusuna... Aklım bu kör kuyunun içinde çırpınıp duruyor. Haydi, o ip ucunu gönder de çıkar beni bu kuyudan! Arz-ı Hâl Hayret dedim ya işte! Genç Adam Niye bilinmez bir nesne gibi konuştun ki. Hepimizin bildiği şey bu. Arz-ı Hâl Eğer bilmiş olsaydın, dediklerime yabancı kalmazdın. Genç Adam Öyleyse anlat da bileyim. Arz-ı Hâl Durup dinleyenler bakıp da görenlerin nazarıdır hayret! Bu cihan mülkünün kâşifi olmaktır. Her bir zerrede bir keşif, her keşifte mârifet ummanına dalmaktır hayret. Denizin sırlarını içine dalan dalgıç bilir. Kıyıya vuran sesleri de sahildeki sûret hayranları… Sûretlerin değil, sırrın peşinde olmaktır hayret. Genç Adam Canım Pîr ü Pâk, bu muammâlardan kurtar beni. Pîr ü Pâk Hay hikmet deryasında kaybolasıca toy civan! Sen sözü hikmet, hilkati rahmet olan Mevlânâ’yı; dağ-taş, mahlukât ile konuşan Yûnus Emre’yi hiç duymadın mı? Genç Adam Duydum elbet. Hattâ şiirlerini de okudum. Pîr ü Pâk İşte onların ve nice onlar gibi olanların nazarı hayrettir. Onların sözleri dem-i bahardır. Meltem gibi okşar rûhunu. Gönülleri dil-i pâktır. Lekesiz, pussuz varlık aynasıdır kalpleri… Her şeyin yaratılış sırrı o aynada belirir. Oradan yansıyan hikmet pırıltıları da senin şiir dediklerin işte… Sonra da Yûnus Emre’den şu mısraları okumaya başladı “İşitin ey yârenler! Aşk bir güneşe benzer. Aşkı olmayan gönül, misali taşa benzer. Dağa düşer kül eyler, gönüllere yol eyler, Sultanları kul eyler, hikmetli nesnedir aşk!” Pîr ü Pâk Sâdık yârânım. Geldiğimizde hüzne gark olmuştun. Şimdi tomurcuklar yeşerdi bir anda gülşeninde... Arz-ı Hâl Nasıl yeşermesin! Sözleri işitince içim şenlendi. O hikmet sahiplerinin hayret nazarları bana değdiği zaman, bahar coşkusunu yaşarım. Onların nazarları görünenin ardındaki görünmeyenin, cihan Mâlik’inin peşindedir hep… Müptelâ-yı aşk olmuşlardır, hayranlıkla seyrederler âlemi... Varlık mânâsına kavuşur o nazarlarda... Eğer üzerimde gezinen cümle mâsumlar, hayvanat ve Hak dostları olmasa, benim gövdem kurak bir çöl gibi olur. Genç adam başını göğsüne eğdi ve yüzünde hüznün çizgileri belirdi. Pîr ü Pâk Delikanlı! Bedbîn olma! Kaldır başını!.. Genç Adam Bedbin değilim. Hâl-i perişanıma içlenirim. Arz-ı Hâl’e yönelerek Sen Arz-ı Hâl! Şimdiye kadar gözümde kuru bir toprak parçasıydın. Oysa senden daha bilge kimse yok imiş. Sen Pîr ü Pâk! Her dâim gözümün önünde akıp dururken, varlığından bîhaber yaşamışım. İzzetin ne yüce imiş. Arz-ı Hâl senin bilgeliğin ve mahâretin, Pîr ü Pâk senin izzet ve temizliğin; mülkün hakikî Sahibi’ndenmiş meğer… Su mülkünün sahibi de toprak mülkünün sahibi de benim Mâlik’im imiş. Durup dinlemek, bakıp da görmek için geldiğim bu âlemde hakikatten uzak yaşamışım. Arz-ı Hâl Başın dâimâ dik dursun! Sen, varlığın en büyük emanetçisisin. Toprak, hava, su, hayvanât, nebât, ağaç, cümle varlık sana emanet! Genç Adam Benim gibi âmâya, sâfî akla böyle paha biçilmez bir şeref verilir mi hiç! Pîr ü Pâk Onlar senin toyluğun için söylenmiş sözlerdi. Sen toprak altında bekleyen, henüz kabuğunu kırmamış bir cevhersin. Genç Adam Güldüm bu sözlerinize! Arz-ı Hâl İnanmıyorsan şuraya bak öyleyse. Pîr ü Pâk! Âyine-i dil, âyine-i hâl ol bu delikanlıya! Delikanlı su aynasında kendini seyreder. Rûhundaki kemâlâtı fark eder. Toprak Arz-ı Hâl sözlerine devam eder “-Ey insan! Sen Kibrit-i Ahmer’sin. Ayn-ı Hikmet sensin. Sen varlığın inci danesisin. Sende kemâlâta kanat çırpacak nice istîdatlar var. Her bir sûret sende, senin sırrında gizlidir. Her şeyin aksettiği ayna, senin kalbindir aslında. Pîr ü Pâk’ın izzeti de benim bütün hüner ve sabrım da sende gizli!.. Secde ettiğin zaman, yıldızlar da rûhunun semâsında secde eder. Sen nîmetin asıl sahibine şükredince, gök suyunu indirir, toprak suya kavuşur, tohum çatlar, bereketle arzın yüzü güler. Varlık mânâ kazanır, sen şükredince.” Su aynasında kendini seyreden Genç, varlığında nasıl bir cevher gizli olduğunun farkına vardı. Genç Adam Duyduklarım, gördüklerim, beni o kör kuyunun içinden çıkarttı, gözümdeki pus dağılıp gitti. Size minnettârım! Pîr ü Pâk Yola düşen sendin. Biz rehber olduk sadece… Genç Adam Haydi öyleyse, sıradanlıktan geçip farkındalığa yol bulanlara âşinâ olsun hikmetler!.. Azîzim Pîr ü Pâk, gir koluma... Dostum Arz-ı Hâl, sen de tut elimden; yola revân olma vaktidir şimdi. Bu cihan mülkünün Sahibi’nin yoluna düşme vakti!.. Kaynak Ayşegül Balta, Şebnem Dergisi, Sayı 193, 194, 195 İslam ve İhsan Değerli kardeşimiz, Bu düşünce genel olarak filozofların görüşü değildir, Baruch Spinoza 1632-1677 adlı düşünürün panteizmine aittir. Bu düşünce alem ve yaratıcı ayrımını reddederek “Her şey Allah’tır.” düşüncesini benimsemiştir. Buna göre düşünce ve mekân Allah’ın sıfatlarıdır. Spinoza’nın bu düşüncesini Friedrich Hegel 1770-1831 eleştirmiştir. Ona göre ise “Her şey Allah’tan”dır. Panteizm, tek bir varlık düşüncesi ile Allah’ın varlığı karşısında diğer varlıklara varlık derecesi vermeyerek aslında ilahi tekliği göz ardı etmektedir. Zira diğer varlıkların öz ve sıfatları ile mukayese ederek, ancak ilahi birlik anlaşılabilir ve rasyonel olarak iddia edilebilir. Çokluk olmaksızın bizim teklikten bahsetmemiz mümkün olmazdı. Kaynak ilahi olmakla beraber varlık derecelerinin farkı ise her şeyin ilahi irade tarafından kendi varlığına sahip kılındığını göstermektedir. Yine unutulmamalıdır ki Allah’ın varlığından öte bir zatlığı ve ferdiyeti vardır. Bu nedenle aklı başında hiçbir insan yaratılmış hiçbir nesnede, soyut ya da somut hiçbir şeyde böylesi ilahi bir zatlığı düşünmez ve onu ilah olarak vasıflandırmaz. Dolayısıyla düşünce ve mekan yaratılmış diğer varlıklar gibi mahluktur. Aksi olsaydı düşüncelerin ve mekânların Allah’ı ihata etmesi gerekirdi. Oysa düşünceler onun karşısında aciz kaldığı gibi, mekanların kapsadıkları şeylere de ilahlık yakıştırması yapılamaz. Bir şeyin Allah tarafından yaratılmış olması onu ilah yapmaz, aksine Allah’tan ayrı kendine ait bir varlık sahibi yapar. Bu nedenle bizim kendimize ait varlık sistemimizde düşünce ancak özne-nesne ilişkisi ile açığa çıkar. İnsanın bilgisi kendisinin yöneldiği konusu ile var olur ve buna zihin ya da düşünce deriz. Oysa Cenab-ı Allah böyle bir zorunluluktan münezzeh olduğu için onu zihin sahibi ya da düşünce adlandırması ile vasıflandıramayız. Bu tam anlamıyla insanbiçimci bir benzetme yanlışı demektir. Allah Teâlâ’nın Kur'an’da bildirdiğine göre, mutlak ve ezeli bir ilmi vardır. Onun ilmi konusu olmaksızın, tam bir ilimdir. Özne ve nesne ayrımı onun ilmi için söz konusu değildir. Dolayısıyla Allah düşünce ile vasıflandırılamaz. Varlıkların yaratılması veya yaratılmamış olmalarının onun ilmine getirdiği bir hususiyet ya da değişim yoktur. Zaten bu vasıfları ile o Allah olandır. “Onların bu hususta bir bilgileri yoktur. Sadece zanna uyuyorlar. Zan ise, şüphesiz hakikat bakımından bir şey ifade etmez.” Necm, 53/28. “Sizin ilahınız kendisinden başka hiçbir ilah bulunmayan ancak Allah’tır. Onun ilmi her şeyi kuşatmıştır.” Taha, 20/98 Meallerini verdiğimiz bu ayetlerin de açıkça ifade ettiği gibi, kuşatan ilim Allah’a aittir. Kuşatılan bilgi, zihin ve düşünce ise bize aittir. O halde kuşatılan nasıl olur da kuşatan hakkında kendince bir hüküm verebilir. Selam ve dua ile...Sorularla İslamiyet Maşallah la kuvvete illâ billâh ne demek?Havkale de bunlardan biri olup "her türlü değişim ve gücün kaynağı sadece Allah'tır" anlamına gelen "lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh" لا حول ولا قوّة إلاّ بالله şeklindeki dua ve zikir cümlesinin kısaltılmasıyla La havle velâ kuvvete illa billah Eşhedü Ennallahe alâ külli şey in kadir ne demek?Sabah güne başlarken, “MaşaAllahu la havle velâ kuvvete illa billah, Eşhedü ennallahe alâ külli şey'in kadir” derseniz, Allah sizi o günün tüm şerlerinden korur. Hatta yanardağın alevleri şehri yutsa, bunu söyleyen o beladan zarar görmez. MahmudEsadCoşan la kuvvete illa billah hangi ayet?Kehf Suresi 32-44 ayetleri tefekküre devam havle vela kuvvete illa billahil aliyyil azim in anlamı nedir?Havkale Arapça الحوقلة, Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh Arapça "لا حول ولاقوة إلا بالله" şeklinde yazılır için kullanılan Arapça söz. "Her türlü değişim ve gücün kaynağı sadece Allah'tır." anlamına ve Barekallah ne demek?Allah nazarlardan saklasın manasına gelmektedir. Maşallah kelimesi aynen çevrildiğinde "Allah'ın izniyle/isteğiyle" anlamına gelmektedir. Barekallah Ne Demek? Arapça bir sözcük olan "barekallah", Allah mübarek etsin; hayırlı uğurlu olsun anlamına yazısı nasıl yazılır?TDK sitesinde sözlükten arama yapıldığında kelimenin, Maşallah şeklinde yazıldığı ortaya çıkıyor. Yani Türk Dil Kurumu'na göre kelimenin doğru yazımı "Maşallah" havle ve la kuvvete ne demek?Buna göre “Lâ havle ve lâ kuvvete illa billâh”cümlesinin anlamı kısaca “Her şeyi değiştiren, evirip çeviren ve her şeyegücü yeten ancak Allah'tır. Allah'tan başka kuvvet sahibi olan ve değişimiuygulayan hiç kimse yoktur.” şeklindedir. Allah her şeyi bilir İlim ile ilgili ayetler O, yerde ne varsa hepsini sizin için yarattı. Sonra kendine has bir şekilde semaya yöneldi, onu yedi gök olarak yaratıp düzenledi tanzim etti. O, her şeyi hakkıyla bilendir. Bakara 29 Bunun üzerine Ey Âdem! Eşyanın isimlerini meleklere anlat, dedi. Âdem onların isimlerini onlara anlatınca Ben size, muhakkak semâvat ve arzda görülmeyenleri oralardaki sırları bilirim. Bundan da öte, gizli ve açık yapmakta olduklarınızı da bilirim, dememiş miydim? dedi. Bakara 33 Kadınları boşadığınız ve onlar da bekleme müddetlerini bitirdikleri vakit ya onları iyilikle tutun yahut iyilikle bırakın. Fakat haksızlık ederek ve zarar vermek için onları nikâh altında tutmayın. Kim bunu yaparsa muhakkak kendine kötülük etmiş olur. Allah'ın âyetlerini eğlenceye almayın. Allah'ın sizin üzerinizdeki nimetini, size verdiği hidayeti, size öğüt vermek üzere indirdiği Kitab'ı ve hikmeti hatırlayın. Allah'tan korkun. Bilesiniz ki Allah, her şeyi bilir. Bakara 231 Allah, O'ndan başka tanrı yoktur; O, hayydir, kayyûmdur. Kendisine ne uyku gelir ne de uyuklama. Göklerde ve yerdekilerin hepsi O'nundur. İzni olmadan O'nun katında kim şefaat edebilir? O, kullarının yaptıklarını ve yapacaklarını bilir. O'na hiçbir şey gizli kalmaz. O'nun bildirdiklerinin dışında insanlar O'nun ilminden hiçbir şeyi tam olarak bilemezler. O'nun kürsüsü gökleri ve yeri içine alır, onları koruyup gözetmek kendisine zor gelmez. O, yücedir, büyüktür. Bakara 255 Ey iman edenler! Belirlenmiş bir süre için birbirinize borçlandığınız vakit onu yazın. Bir kâtip onu aranızda adaletle yazsın. Hiçbir kâtip Allah'ın kendisine öğrettiği gibi yazmaktan geri durmasın; her şeyi olduğu gibi yazsın. Üzerinde hak olan kimse borçlu da yazdırsın, Rabbinden korksun ve borcunu asla eksik yazdırmasın. Şayet borçlu sefih veya aklı zayıf veya kendisi söyleyip yazdıramayacak durumda ise, velisi adaletle yazdırsın. Erkeklerinizden iki de şahit bulundurun. Eğer iki erkek bulunamazsa rıza göstereceğiniz şahitlerden bir erkek ile -biri yanılırsa diğerinin ona hatırlatması için- iki kadın olsun. Çağırıldıkları vakit şahitler gelmemezlik etmesin. Büyük veya küçük, vâdesine kadar hiçbir şeyi yazmaktan sakın üşenmeyin. Böyle yapmanız Allah nezdinde daha adaletli, şehadet için daha sağlam, şüpheye düşmemeniz için daha uygundur. Ancak aranızda yapıp bitirdiğiniz peşin bir ticaret olursa, bu durum farklıdır. Bu durumda onu yazmamanızda sizin için bir sakınca yoktur. Genellikle alış-veriş yaptığınızda şahit tutun. Ne yazan, ne de şahit zarara uğratılsın. Eğer bunu yaparsanız zarar verirseniz şüphe yok ki bu, sizin yoldan çıkmanız demektir. Allah'tan korkun. Allah size gerekli olanı öğretiyor. Allah her şeyi bilmektedir. Bakara 282 De ki İçinizdekileri gizleseniz de açığa vursanız da Allah onu bilir. Göklerde ve yerde olanları da bilir. Allah her şeye kadirdir. Âl-i İmrân 29 Allah'ın size olan nimetini, Duyduk ve kabul ettik» dediğiniz zaman sizi bununla bağladığı O'na verdiğiniz sözü hatırlayın ve Allah'tan korkun. Şüphesiz Allah, kalblerin içindekini bilmektedir. Mâide 7 Resûle düşen vazife, ancak duyurmadır. Allah açıkladığınızı da gizlediğinizi de bilir. Mâide 99 O, göklerde ve yerde tek Allah'tır. Gizlinizi, açığınızı bilir. Hayır ve şerden ne kazanacağınızı da bilir. En'âm 3 Gaybın anahtarları Allah'ın yanındadır; onları O'ndan başkası bilmez. O, karada ve denizde ne varsa bilir; O'nun ilmi dışında bir yaprak bile düşmez. O yerin karanlıkları içindeki tek bir taneyi dahi bilir. Yaş ve kuru ne varsa hepsi apaçık bir kitaptadır. En'âm 59 O, gökleri ve yeri hak ve hikmet ile yaratandır. Ol!» dediği gün herşey oluverir. O'nun sözü gerçektir. Sûr'a üflendiği gün de hükümranlık O'nundur. Gizliyi ve açığı bilendir ve O, hikmet sahibidir, her şeyden haberdardır. En'âm 73 Bilesiniz ki, onlar Peygamber'den, düşmanlıklarını gizlemeleri için göğüslerini çevirirler gönüllerinden geçeni gizlerler. İyi bilin ki, onlar elbiselerine büründükleri zaman dahi, Allah onların gizlediklerini de, açığa çıkardıklarını da bilir. Çünkü O, kalplerin özünü bilendir. Hûd 5 Her dişinin neye gebe kalacağını, rahimlerin neyi eksik, neyi ziyade edeceğini Allah bilir. Onun katında her şey ölçü iledir. Ra'd 8 O, görüleni de görülmeyeni de bilir; çok büyüktür, yücedir. Ra'd 9 Sizden, sözü gizleyenle onu açığa vuran, geceleyin gizlenenle gündüzün yürüyen onun ilminde eşittir. Ra'd 10 Ey Rabbimiz! Şüphesiz ki sen bizim gizleyeceğimizi de açıklayacağımızı da bilirsin. Çünkü ne yerde ne de gökte hiçbir şey Allah'a gizli kalmaz.» İbrâhîm 38 Allah, gizlediğinizi de açıkladığınızı da bilir. Nahl 19 Hiç şüphesiz Allah, onların gizleyeceklerini de açıklayacaklarını da bilir. O, büyüklük taslayanları asla sevmez. Nahl 23 Eğer sen, sözü açıktan söylersen, bilesin ki O, gizliyi de, gizlinin gizlisini de bilir. Tâhâ 7 Sizin ilâhınız, yalnızca, kendisinden başka ilâh olmayan Allah'tır. O'nun ilmi her şeyi kuşatmıştır. Tâhâ 98 Şüphesiz Allah sözün açığını da bilir, gizli tuttuklarınızı da bilir. Enbiyâ 110 Bilmez misin ki, Allah, yerde ve gökte ne varsa bilir? Bu, bir kitapta levh-i mahfuzda mevcuttur. Bu eşya ve olayların bilgisine sahip olmak, Allah için çok kolaydır. Hac 70 Onların önlerindekini de, arkalarındakini de yaptıklarını da, yapacaklarını da bilir. Bütün işler Allah'a döndürülür. Hac 76 Allah evlât edinmemiştir; O'nunla beraber hiçbir tanrı da yoktur. Aksi takdirde her tanrı kendi yarattığını sevk ve idare eder ve mutlaka onlardan biri diğerine galebe çalardı. Allah, onların müşriklerin yakıştırdıkları şeylerden münezzehtir. Mü'minûn 91 Rabbin, onların, sînelerinde gizlediklerini de, açığa vurduklarını da bilir. Kasas 69 Resûlüm! Sana vahyedilen Kitab'ı oku ve namazı kıl. Muhakkak ki, namaz, hayâsızlıktan ve kötülükten alıkoyar. Allah'ı anmak elbette ibadetlerin en büyüğüdür. Allah yaptıklarınızı bilir. Ankebût 45 De ki Benimle sizin aranızda şahit olarak Allah yeter. O, göklerde ve yerde ne varsa bilir. Bâtıla inanıp Allah'ı inkâr edenler var ya, işte ziyana uğrayacaklar onlardır. Ankebût 52 Resûlüm! İnkâr edenin inkârı seni üzmesin. Onların dönüşü ancak bizedir. İşte o zaman yaptıklarını kendilerine haber veririz. Allah kalplerde olanı şüphesiz çok iyi bilir. Lokmân 23 Kıyamet vakti hakkındaki bilgi, ancak Allah'ın katındadır. Yağmuru O yağdırır, rahimlerde olanı O bilir. Hiç kimse yarın ne kazanacağını bilemez. Yine hiç kimse nerede öleceğini bilemez. Şüphesiz Allah, her şeyi bilendir, her şeyden haberdardır. Lokmân 34 İşte, görülmeyeni de görüleni de bilen, mutlak galip ve merhamet sahibi O'dur. Secde 6 Yerin içine gireni ve ondan çıkanı, gökten ineni, oraya çıkanı bilir. O, esirgeyendir, bağışlayandır. Sebe' 2 Allah, göklerin ve yerin gaybını bilir. O, kalplerin içinde ne varsa onu da hakkıyla bilendir. Fâtır 38 Eğer inkâr ederseniz, şüphesiz Allah, size muhtaç değildir. Bununla beraber O, kullarının küfrüne razı olmaz. Eğer şükrederseniz sizden bunu kabul eder. Hiçbir günahkâr diğerinin günahını çekmez. Nihayet hepinizin dönüp gidişi, Rabbinizedir. Yaptıklarınızı O size haber verir. Çünkü O, kalplerde olan herşeyi hakkıyla bilendir. Zümer 7 De ki Ey gökleri ve yeri yaratan, gizliyi de aşikârı da bilen Allah! Kullarının arasında, ayrılığa düştükleri şeyin hükmünü ancak sen vereceksin. Zümer 46 Allah, gözlerin hain bakışını ve kalplerin gizlediğini bilir. Mü'min 19 Kıyamet gününün bilgisi, O'na havale edilir. O'nun bilgisi dışında hiçbir meyve çekirdeği kabuğunu yarıp çıkamaz, hiçbir dişi gebe kalmaz ve doğurmaz. Allah onlara Ortaklarım nerede! diye seslendiği gün Buna dair bizden hiçbir şahit olmadığını sana arzederiz, derler. Fussilet 47 Göklerin ve yerin anahtarları O'nundur. Dilediğine rızkı bol verir, dilediğinden de kısar. O, her şeyi bilendir. Şûrâ 12 Yoksa onlar, senin için Allah'a karşı yalan uydurdu mu derler? Allah dilerse senin kalbini de mühürler. Ve Allah bâtılı yok eder; sözleriyle hakkı ortaya koyar. Şüphesiz O, kalplerde olanları bilendir. Şûrâ 24 O, kullarının tevbesini kabul eden, kötülükleri bağışlayan ve yaptıklarınızı bilendir. Şûrâ 25 O ilktir, sondur, zâhirdir, bâtındır. O, her şeyi bilendir. Hadîd 3 O, gökleri ve yeri altı günde yaratan, sonra Arş'ın üzerine istivâ edendir. Yere gireni ve ondan çıkanı, gökten ineni ve oraya yükseleni bilir. Nerede olsanız, O sizinle beraberdir. Allah yaptıklarınızı görür. Hadîd 4 Geceyi gündüze katar, gündüzü de geceye katar. O, kalplerde olanı bilir. Hadîd 6 Göklerde ve yerde olanları Allah'ın bildiğini görmüyor musun? Üç kişinin gizli konuştuğu yerde dördüncüsü mutlaka O'dur. Beş kişinin gizli konuştuğu yerde altıncısı mutlaka O'dur. Bunlardan az veya çok olsunlar ve nerede bulunurlarsa bulunsunlar mutlaka O, onlarla beraberdir. Sonra kıyamet günü onlara yaptıklarını haber verecektir. Doğrusu Allah, her şeyi bilendir. Mücâdele 7 O, öyle Allah'tır ki, O'ndan başka tanrı yoktur. Görülmeyeni ve görüleni bilendir. O, esirgeyendir, bağışlayandır. Haşr 22 Göklerde ve yerde olanları bilir. Gizlediklerinizi ve açığa vurduklarınızı da bilir. Allah kalplerde olanı bilendir. Tegâbün 4 Allah'ın izni olmaksızın hiçbir musibet isabet etmez. Kim Allah'a inanırsa, Allah onun kalbini doğruya götürür. Allah her şeyi bilendir. Tegâbün 11 Görülmeyeni ve görüleni bilendir. Üstündür, hikmet sahibidir. Tegâbün 18 Sözünüzü ister gizleyin, ister açığa vurun; bilin ki O, kalplerin içindekini bilmektedir. Mülk 13 Hiç yaratan bilmez mi? O, en ince işleri görüp bilmektedir ve her şeyden haberdardır. Mülk 14

her şeyin sahibi allah tır